خواص اساسی محصولات لاستیکی به شدت به الاستومر(های) مورد استفاده در ساخت آنها بستگی دارد. با این حال، این خواص را می توان به طور مطلوب از طریق انتخاب اصلاح کننده های مناسب بهبود بخشید. برخی از این اصلاح کننده ها برای تسهیل یا تسریع اتصال عرضی اضافه می شوند، برخی دیگر فرآیندپذیری را بهبود می بخشند و برخی دیگر برای بهبود خواص محصول لاستیکی نهایی.
به استثنای پرکننده های معدنی، این ترکیبات اصلاح کننده را می توان به صورت زیر طبقه بندی کرد:
اما این افزودنی ها دقیقاً چه هستند و چگونه خواص لاستیک سیلیکونی را افزایش می دهند؟ در این مقاله، انواع مختلف افزودنیهای مورد استفاده در لاستیک سیلیکونی، نقشها و مزایای مربوطه، و بهترین روشها برای انتخاب و ترکیب آنها را بررسی خواهیم کرد. چه سازنده یا مهندس باشید که با لاستیک سیلیکونی کار میکنید یا صرفاً در مورد علم پشت این ماده همه کاره کنجکاو هستید، امیدواریم این مقاله آموزنده و مفید باشد.
نرم کننده ها افزودنی هایی هستند که معمولاً در لاستیک سیلیکونی برای بهبود انعطاف پذیری و دوام آن استفاده می شوند. آنها با کاهش دمای انتقال شیشه ای (Tg) ماده کار می کنند که باعث انعطاف پذیری و مقاومت بیشتر در برابر ترک خوردگی یا پارگی می شود.
نرم کننده ها معمولاً ترکیبات کوچک و با وزن مولکولی کم هستند که می توانند از طریق فعل و انفعالات فیزیکی یا شیمیایی در ماتریس لاستیکی سیلیکونی گنجانده شوند. نرم کننده های رایج مورد استفاده در لاستیک سیلیکونی عبارتند از دی متیل فتالات (DMP)، دی بوتیل فتالات (DBP) و دیوکتیل فتالات (DOP).
در لاستیک سیلیکونی، نرم کننده ها به افزایش کشیدگی ماده در هنگام شکست کمک می کنند و مدول آن را کاهش می دهند، که توانایی آن را برای مقاومت در برابر تغییر شکل و تنش بدون پارگی بهبود می بخشد. این امر با ایجاد اختلال در هم ترازی زنجیره های پلیمری مواد حاصل می شود که به آنها اجازه می دهد آزادانه و انعطاف پذیرتر حرکت کنند. نرم کننده ها همچنین می توانند عملکرد مواد در دمای پایین را با جلوگیری از شکننده یا سفت شدن آن در محیط های سرد بهبود بخشند.
با این حال، توجه به این نکته مهم است که استفاده از نرم کننده ها در لاستیک سیلیکونی نیز می تواند دارای معایبی باشد. نرم کننده ها می توانند در طول زمان از مواد خارج شوند، که می تواند منجر به مشکلاتی و از دست دادن خواص شود. برخی از نرم کننده ها همچنین می توانند اثرات منفی زیست محیطی داشته باشند، مانند سمی بودن یا تجزیه زیستی دشوار.
برای رفع این نگرانیها، ممکن است تولیدکنندگان استفاده از نرمکنندههای جایگزین یا تولید فرمولهای بدون نرمکننده را برای لاستیک سیلیکونی انتخاب کنند. به عنوان مثال، مطالعات اخیر استفاده از نرمکنندههای زیستی، مانند روغن سویا اپوکسید شده (ESO)، را بهعنوان جایگزین پایدارتر و سازگار با محیطزیست برای نرمکنندههای سنتی مبتنی بر فتالات بررسی کردهاند.
به طور خلاصه، نرم کننده ها افزودنی های موثری برای بهبود انعطاف پذیری و عملکرد دمای پایین لاستیک سیلیکونی هستند. با این حال، برای اطمینان از عملکرد بهینه و به حداقل رساندن اثرات منفی بالقوه، باید به انتخاب و استفاده از آنها توجه دقیق داشت.
بازدارنده های شعله نوعی افزودنی هستند که معمولاً در محصولات لاستیکی سیلیکونی برای بهبود ایمنی و انطباق آنها استفاده می شود. بازدارنده های شعله با تداخل در فرآیند احتراق، یا با کاهش اشتعال پذیری مواد و یا با جلوگیری از گسترش شعله، کار می کنند. این امر از طریق مکانیسمهای مختلفی از جمله آزاد کردن گازهای خاموش کننده شعله، تشکیل یک لایه محافظ زغال سنگ یا رقیق کردن گازهای قابل احتراق به دست میآید. بنابراین، بازدارندههای شعله به ویژه برای محصولاتی که در محیطهای پرخطر مانند هوافضا، خودرو و لوازم الکترونیکی استفاده میشوند، اهمیت دارند.
یکی از مزایای کلیدی بازدارنده های شعله این است که می توانند به محصولات لاستیکی سیلیکونی کمک کنند تا استانداردهای ایمنی و انطباق دقیق را رعایت کنند. به عنوان مثال، UL94 یک استاندارد آزمایشی شناخته شده است که برای ارزیابی اشتعال پذیری مواد پلاستیکی استفاده می شود. محصولات لاستیکی سیلیکونی با استفاده از مواد بازدارنده شعله می توانند به رتبه های بالاتر UL94 دست یابند که نشان دهنده مقاومت بیشتر در برابر اشتعال و گسترش شعله است.
استفاده از بازدارندههای شعله در لاستیک سیلیکونی به چندین دهه قبل برمیگردد، که اولین بازدارندههای شعله بر پایه ترکیبات هالوژنه مانند بازدارندههای شعله بر پایه برم (BFRs) و پارافینهای کلردار ساخته شدهاند. با این حال، نگرانیها در مورد سمیت بالقوه و اثرات زیستمحیطی این ترکیبات منجر به توسعه بازدارندههای آتشسوزی جایگزین، مانند ارگانوفسفات ها، ترکیبات مبتنی بر نیتروژن و هیدراتهای فلزی شده است.
ارگانوفسفات ها، مانند تری فنیل فسفات (TPP)، با آزاد کردن ترکیبات حاوی فسفر که در فرآیند احتراق در فاز گاز اختلال ایجاد می کنند، کار می کنند. TPP در کاهش اشتعال لاستیک سیلیکونی موثر است و پایداری حرارتی عالی دارد. با این حال، می تواند کارایی محدودی در سرکوب شعله داشته باشد و ممکن است هنگام گرم شدن، محصولات جانبی سمی آزاد کند. در مقابل، بازدارندههای شعله مبتنی بر نیتروژن، مانند سیانورات ملامین (MCA)، یک لایه زغال محافظ را تشکیل میدهند که ماده را از گرما و اکسیژن عایق میکند. MCA پایداری حرارتی بالایی دارد و محصولات جانبی سمی را آزاد نمیکند و آن را به گزینه ای امنتر و سازگار با محیط زیست تبدیل میکند. با این حال، ممکن است به اندازه سایر مواد بازدارنده شعله در کاهش قابلیت اشتعال موثر نباشد.
هیدرات های فلزی، مانند تری هیدرات آلومینیوم (ATH)، هنگام گرم شدن، بخار آب آزاد می کنند که باعث خنک شدن مواد و سرکوب شعله می شود. ATH یک ضد شعله موثر و پرکاربرد ، با پایداری حرارتی بالا و سمیت کم است. با این حال، ممکن است در کاهش اشتعال پذیری به اندازه برخی دیگر از مواد بازدارنده شعله موثر نباشد.
پیشرفتهای اخیر در فناوری بازدارنده شعله بر توسعه جایگزینهای سازگارتر با محیط زیست و پایدار متمرکز شده است، مانند بازدارندههای شعله زیستی که از منابع تجدیدپذیر به دست میآیند. این جایگزینها به گونهای طراحی شدهاند که عملکرد قابل مقایسه یا حتی برتری نسبت به بازدارندههای شعله سنتی داشته باشند، در حالی که اثرات زیستمحیطی آنها را به حداقل میرسانند.
مطالعات موردی اثربخشی بازدارنده های شعله را در محصولات لاستیکی سیلیکونی نشان داده است. به عنوان مثال، در یک مطالعه منتشر شده در مجله علمی کاربردی پلیمر، محققان اشتعال پذیری ترکیبات لاستیک سیلیکونی با و بدون ATH را ارزیابی کردند. آنها دریافتند که افزودن ATH به طور قابل توجهی مقاومت مواد در برابر شعله را بهبود می بخشد و سرعت انتشار گرما و انتشار حرارت کل را تا 70 درصد کاهش می دهد. مطالعه دیگری که در Polymer Testing منتشر شد، اثربخشی یک پوشش لاستیکی سیلیکونی حاوی بازدارنده شعله هالوژنه را در کاهش انتشار شعله و انتشار دود فوم پلی اورتان نشان داد. در نتیجه، بازدارندههای شعله یک نوع افزودنی ارزشمند در محصولات لاستیکی سیلیکونی هستند که ایمنی و انطباق آنها را بهبود میبخشند و در عین حال خواص منحصر به فرد لاستیک سیلیکونی را حفظ میکنند.
رنگ ها افزودنی هایی هستند که به محصولات لاستیکی سیلیکونی رنگ می بخشند. آنها معمولاً در صنایع مختلفی از جمله خودروسازی، کالاهای مصرفی و تجهیزات پزشکی استفاده می شوند.
رنگ ها نقش مهمی در محصولات لاستیکی سیلیکونی ایفا می کنند و مزایای زیبایی و عملکردی را ارائه می دهند. عملکرد اصلی رنگها افزودن رنگ به لاستیک سیلیکونی است که امکان ایجاد طیف گستردهای از رنگها و جلوههای بصری را فراهم میکند. رنگ ها همچنین می توانند مزایای عملکردی مانند مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش یا بهبود شناسایی محصول را ارائه دهند.
افزودن رنگها به لاستیک سیلیکونی از طریق فرآیندی به نام پراکندگی (dispersion) به دست میآید. در طول فرآیند اختلاط، رنگ به مواد خام لاستیک سیلیکونی اضافه می شود و مخلوط می شود تا به طور مساوی در سراسر ترکیب توزیع شود. این روش تضمین می کند که رنگ در کل محصول نهایی ثابت است.
علاوه بر جلوههای بصری، رنگها میتوانند بر خواص فیزیکی و شیمیایی لاستیک سیلیکونی نیز تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، برخی از رنگ ها ممکن است پایداری حرارتی یا مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش مواد را بهبود بخشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است بر مقاومت شیمیایی یا انعطاف پذیری مواد تأثیر بگذارند. خواص خود رنگ مانند اندازه ذرات و ترکیب شیمیایی آن نیز می تواند بر خواص محصول نهایی تأثیر بگذارد.
انواع مختلفی از رنگها در لاستیک سیلیکونی استفاده میشود، از جمله رنگدانهها، رنگها و مستربچها. رنگدانه ها پودرهای ریز آسیاب شده ای هستند که در لاستیک سیلیکونی پخش می شوند تا یک رنگ ثابت ایجاد کنند. از طرف دیگر رنگ ها افزودنی های مایع یا پودری هستند که در لاستیک سیلیکونی حل می شوند و رنگی شفاف ایجاد می کنند. مستربچ ها رنگدانه ها یا رنگ های از پیش پراکنده شده ای هستند که در حین ترکیب با لاستیک سیلیکون مخلوط می شوند تا رنگ خاصی ایجاد شود.
رنگها را میتوان با استفاده از روشهای مختلف در لاستیک سیلیکونی گنجاند. یکی از روش های رایج مخلوط کردن خمیر رنگی با مواد خام سیلیکونی در حین ترکیب است. خمیر رنگی معمولاً مخلوطی از رنگدانهها یا رنگها در یک رزین حامل یا روغن است. خمیر در طول فرآیند اختلاط به مواد خام سیلیکونی اضافه می شود و ترکیب حاصل به محصول نهایی تبدیل می شود.
یکی دیگر از روش های ترکیب رنگ ها در لاستیک سیلیکونی استفاده از مستربچ است. مستربچ ها رنگدانه ها یا رنگ های از پیش پراکنده شده ای هستند که در حین ترکیب با لاستیک سیلیکون مخلوط می شوند تا رنگ خاصی ایجاد شود. مستربچ ها مزایای متعددی نسبت به خمیر رنگی دارند، از جمله ثبات رنگ بهتر و ویژگی های پردازش بهبود یافته.
روش مورد استفاده برای ترکیب رنگ ها به کاربرد خاص و اثر رنگ مورد نظر بستگی دارد. برای مثال، قالبگیری تزریقی معمولاً برای تولید قطعات کوچک با حجم بالا استفاده میشود، در حالی که قالبگیری فشرده برای قطعات بزرگتر و پیچیدهتر مناسبتر است. فرآیند اختلاط باید به دقت کنترل شود تا اطمینان حاصل شود که رنگ به طور مساوی در سراسر ترکیب لاستیک سیلیکونی توزیع می شود.
توجه به این نکته مهم است که انواع مختلف رنگها ممکن است به شرایط پردازش متفاوتی نیاز داشته باشند. به عنوان مثال، برخی از رنگها ممکن است برای رسیدن به پراکندگی بهینه به دمای پردازش بالاتر یا زمان اختلاط طولانیتری نیاز داشته باشند. تولیدکنندگان و مهندسان باید از نزدیک با تامین کنندگان مواد خود همکاری کنند تا بهترین شرایط پردازش را برای رنگ و کاربرد خاص خود تعیین کنند.
یکی از نمونههای استفاده از رنگها در محصولات لاستیکی سیلیکونی در صنعت مراقبتهای بهداشتی است، جایی که کد رنگ اغلب برای تمایز بین انواع مختلف وسایل پزشکی استفاده میشود. به عنوان مثال، لوله لاستیکی سیلیکونی که برای تغذیه روده ای استفاده می شود، اغلب دارای کد رنگی است تا اطمینان حاصل شود که از نوع مناسب لوله برای هر بیمار استفاده می شود. رنگها همچنین میتوانند در کاربردهای خودرو و کالاهای مصرفی برای افزودن رنگ تزئینی یا کاربردی به محصولات استفاده شوند.
علاوه بر رنگ های سنتی، پیشرفت های جدیدی در زمینه رنگ آمیزی لاستیک سیلیکونی نیز وجود دارد. به عنوان مثال، استفاده از رنگدانهها و افزودنیها در مقیاس نانو رواج بیشتری پیدا میکند، زیرا میتوانند رنگهای قویتر و زندهتر را در عین استفاده از مواد کمتر ارائه کنند.
تقویت کننده ها نوعی افزودنی هستند که در لاستیک سیلیکونی برای افزایش خواص مکانیکی آن استفاده می شود. این افزودنی ها معمولاً به شکل الیاف یا ذرات هستند که در ماتریس لاستیکی سیلیکونی تعبیه شده اند.
یکی از مزایای اصلی استفاده از تقویت کننده ها در لاستیک سیلیکونی افزایش استحکام و سفتی است. تحقیقات نشان داده است که افزودن آرماتورها می تواند استحکام کششی لاستیک سیلیکونی را تا 400 درصدو مدول الاستیسیته آن را تا 500 درصد افزایش دهد. تقویت کننده های رایج شامل الیاف شیشه، الیاف کربن و الیاف آرامید هستند. الیاف شیشه به دلیل هزینه کم و نسبت استحکام به وزن بالا از محبوبیت خاصی برخوردار هستند. الیاف کربن نیز محبوب هستند، به ویژه در کاربردهایی که کاهش وزن یک نکته کلیدی است. از طرف دیگر الیاف آرامید به دلیل استحکام کششی بالا و مقاومت در برابر سایش معروف هستند.
علاوه بر استحکام و سفتی، تقویتکنندهها میتوانند سایر خواص مکانیکی لاستیک سیلیکونی مانند مقاومت در برابر خستگی و مقاومت در برابر ضربه را نیز بهبود بخشند. به عنوان مثال، افزودن الیاف شیشه به لاستیک سیلیکونی می تواند مقاومت آن را در برابر شکست خستگی تحت بارگذاری چرخه ای افزایش دهد و آن را برای کاربردهایی که مستلزم تنش مکرر هستند ایده آل کند. در واقع افزودن الیاف شیشه می تواند استحکام خستگی لاستیک سیلیکونی را تا 50 برابر افزایش دهد.
شایان ذکر است که انتخاب و ترکیب تقویت کننده می تواند تاثیر بسزایی بر خواص محصول نهایی داشته باشد. عواملی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از نوع و مقدار تقویت کننده و همچنین شرایط پردازش مورد استفاده برای ترکیب تقویت کننده در لاستیک سیلیکونی.
به عنوان مثال، جهت الیاف می تواند تأثیر قابل توجهی بر خواص مکانیکی لاستیک سیلیکونی داشته باشد، بنابراین کنترل دقیق فرآیند ترکیب برای اطمینان از جهت گیری بهینه مهم است. استفاده از تقویت کننده ها در لاستیک سیلیکونی می تواند خواص مکانیکی آن را به میزان قابل توجهی افزایش دهد و آن را برای طیف وسیع تری از کاربردها مناسب کند.
پرکننده ها افزودنی هایی هستند که در لاستیک سیلیکونی برای افزایش خواص مکانیکی، حرارتی و الکتریکی آن استفاده می شود. آنها معمولاً مواد جامدی هستند که در طول ترکیب با لاستیک سیلیکونی مخلوط میشوند و میتوانند مزایایی مانند افزایش استحکام کششی، بهبود مقاومت در برابر پارگی و افزایش فشردهسازی را ارائه دهند. پرکننده ها را می توان به عنوان مواد جامدی تعریف کرد که برای بهبود خواص لاستیک سیلیکونی به آن اضافه می شود. آنها معمولاً بی اثر هستند، به این معنی که با ماتریس لاستیکی سیلیکونی واکنش شیمیایی نمی دهند و می توانند ماهیت آلی یا معدنی داشته باشند.
افزودن پرکننده ها به لاستیک سیلیکونی می تواند خواص مکانیکی آن مانند افزایش استحکام کششی و مقاومت در برابر پارگی و همچنین بهبود هدایت حرارتی و الکتریکی آن را افزایش دهد. این به دلیل این واقعیت است که پرکننده ها می توانند ماتریس لاستیکی سیلیکونی را تقویت کنند و ماده ای قوی تر و بادوام تر ایجاد کنند.
انواع مختلفی از پرکننده ها وجود دارند که می توانند در لاستیک سیلیکونی استفاده شوند که هر کدام خواص و مزایای منحصر به فرد خود را دارند. برخی از پرکاربردترین پرکننده ها عبارتند از:
سیلیس – اغلب به عنوان یک پرکننده تقویت کننده برای افزایش خواص مکانیکی استفاده می شود
فیوم سیلیکا- مزایای مشابهی با سیلیس دارد، اما با اندازه ذرات کوچکتر برای پراکندگی بهتر
کربن سیاه – یک پرکننده رسانا که می تواند خواص الکتریکی را بهبود بخشد
الیاف شیشه – به عنوان یک پرکننده تقویت کننده برای بهبود خواص مکانیکی استفاده می شود
آلومینا تری هیدرات – یک پرکننده مقاوم در برابر شعله که می تواند ایمنی را در کاربردهای خاص بهبود بخشد.
برای دستیابی به عملکرد مطلوب با پرکننده ها در لاستیک سیلیکونی، مهم است که پرکننده های مناسب برای کاربرد خاص را با دقت انتخاب و ترکیب کنید. نکات زیر در هنگام کار با پرکننده ها در لاستیک سیلیکونی توصیه می شود:
نوع و مقدار پرکننده مورد استفاده به خواص مورد نظر محصول نهایی بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر هدف افزایش قدرت پارگی باشد، ممکن است از یک پرکننده تقویت کننده مانند سیلیس یا الیاف شیشه استفاده شود. اگر هدایت الکتریکی مهم است، ممکن است از یک پرکننده رسانا مانند کربن سیاه استفاده شود.
پرکنندههای مختلف میتوانند اثرات متفاوتی روی پردازش داشته باشند، مانند افزایش ویسکوزیته یا تأثیر بر زمان پخت. مهم است که پرکنندههایی را انتخاب کنید که تأثیر منفی بر پردازش نداشته باشند و پارامترهای پردازش را در صورت لزوم تنظیم کنید تا پرکننده انتخابشده را در خود جای دهد.
برای دستیابی به خواص بهینه، مهم است که اطمینان حاصل شود که پرکننده ها به طور مساوی در سراسر زمینه لاستیکی سیلیکونی پراکنده شده اند. این را می توان از طریق اختلاط و ترکیب دقیق، با استفاده از تجهیزات و تکنیک های مناسب مانند آسیاب غلتکی به دست آورد.
بارگذاری بیش از حد با پرکننده میتواند منجر به اثرات منفی روی پردازش و خواص نهایی شود، مانند کاهش طول و افزایش شکنندگی. کنترل مقدار پرکننده مورد استفاده و تنظیم در صورت لزوم برای دستیابی به خواص مورد نظر مهم است.
برخی از پرکننده ها ممکن است ملاحظات نظارتی یا ایمنی داشته باشند، مانند بازدارنده های شعله یا فلزات سنگین. درک و رعایت هر گونه مقررات مربوطه و انتخاب پرکننده هایی که الزامات ایمنی لازم را دارند مهم است.
انتخاب مواد افزودنی مناسب برای لاستیک سیلیکونی میتواند فرآیند پیچیدهای باشد، زیرا شامل بررسی دقیق عواملی مانند خواص مطلوب، فرآیند تولید و انطباق با مقررات است. در اینجا برخی از بهترین روشها وجود دارد که باید هنگام انتخاب و ترکیب مواد افزودنی برای لاستیک سیلیکونی در نظر داشته باشید:
قبل از انتخاب هر گونه افزودنی، مهم است که درک روشنی از خواص خاصی که می خواهید در محصول لاستیکی سیلیکونی افزایش دهید، داشته باشید. به عنوان مثال، اگر می خواهید استحکام مکانیکی آن را بهبود ببخشید، ممکن است از پرکننده ها یا الیاف تقویت کننده استفاده کنید. اگر می خواهید آن را انعطاف پذیرتر کنید، ممکن است از نرم کننده ها استفاده کنید.
افزودنی های مختلف ممکن است اثرات متفاوتی بر فرآیند تولید محصولات لاستیکی سیلیکونی داشته باشند. به عنوان مثال، برخی از پرکننده ها ممکن است به زمان اختلاط طولانی تری نیاز داشته باشند یا ممکن است بر زمان پخت مواد تأثیر بگذارند. در نظر گرفتن فرآیند تولید هنگام انتخاب و ترکیب مواد افزودنی مهم است تا اطمینان حاصل شود که فرآیند کارآمد و مقرون به صرفه است.
بسیاری از افزودنی های مورد استفاده در محصولات لاستیکی سیلیکونی مشمول الزامات قانونی مانند محدودیت در مواد خطرناک یا قابل اشتعال هستند. مهم است که اطمینان حاصل شود که هر افزودنی انتخاب شده برای استفاده در محصولات لاستیکی سیلیکونی با مقررات مربوطه مطابقت دارد تا از هر گونه مشکل قانونی یا ایمنی در این زمینه جلوگیری شود.
هنگام تهیه مواد افزودنی برای لاستیک سیلیکونی، مهم است که با یک تامین کننده قابل اعتماد کار کنید که می تواند مواد با کیفیت بالا را که نیازهای خاص شما را برآورده می کند، ارائه دهد. به دنبال تامین کننده ای با سابقه قوی در ارائه مواد قابل اعتماد و پشتیبانی فنی باشید.
در نتیجه، استفاده از مواد افزودنی در لاستیک سیلیکونی ثابت کرده است که روشی موثر برای افزایش خواص مواد است و فرصتهای جدیدی را برای استفاده از آن در طیف گستردهای از صنایع باز میکند. از نرمکنندهها و بازدارندههای شعله گرفته تا رنگها، تقویتکنندهها و پرکنندهها، افزودنیهای متعددی برای تولیدکنندگان و مهندسان وجود دارد که به دنبال بهبود عملکرد و ایمنی محصولات لاستیکی سیلیکونی خود هستند.
همانطور که به آینده نگاه می کنیم، می توانیم منتظر نوآوری و توسعه مداوم در زمینه لاستیک سیلیکونی و افزودنی های آن باشیم. فناوریها و مواد جدید برای افزایش بیشتر خواص لاستیک سیلیکونی در حال توسعه هستند و میتوانیم پیشبینی کنیم که این مواد در کاربردهای متنوعتر مورد استفاده قرار گیرد.
برای استفاده از مزایای افزودنی ها در لاستیک سیلیکونی، از تولید کنندگان و مهندسان می خواهیم که استفاده از این مواد را در محصولات خود در نظر بگیرند. با اتخاذ یک رویکرد استراتژیک و متفکرانه برای انتخاب و ترکیب افزودنی، میتوانیم عملکرد و ایمنی محصولات لاستیکی سیلیکونی را بهبود بخشیم و در عین حال تأثیرات زیستمحیطی آنها را به حداقل برسانیم.
در نهایت، با همکاری یکدیگر برای توسعه و اصلاح استفاده از مواد افزودنی در لاستیک سیلیکونی، میتوانیم آینده پایدارتر و خلاقانهتری را برای این ماده همهکاره و ارزشمند ایجاد کنیم.
